Na uniwersytecie Ludwika - Maksymiliana można studiować prawie wszystko, opieka nad studentami z zagranicy jest dobrze zorganizowana, a i stolica Bawarii to morze możliwości.
Historia Uniwersytetu Ludwika-Maksymiliana (LMU) sięga 1472 roku. Studia na Wydziale Filozofii – wówczas Wydziale Sztuk Wyzwolonych – były warunkiem przyjęcia na inne fakultety, jw tym prawo, medycynę czy teologię. Nazwa uczelni pochodzi od imienia jej założyciela – księcia bawarskiego Ludwika IX Bogatego i Maksymiliana I Józefa Wittelsbacha, który w 1800 r. przeniósł uczelnię do bawarskiego miasta Landshut położonego nad rzeką Izarą. Do Monachium, dzisiejszej siedziby uczelni, przeniósł ją w 1826 roku król Ludwik I Wittelsbach.
Uniwersytet klasyczny
Uniwersytet Ludwika Maksymiliana w Monachium oferuje najwięcej kierunków studiów w całej Bawarii, bo jest ich aż 150 na 18 wydziałach i zaliczany jest do tzw. uniwersytetów klasycznych. Można tutaj studiować prawie wszystko: od anglistyki, poprzez edytorstwo, studia nad buddyzmem i Azją Południową, języki ugrofińskie, lingwistykę komputerową, ekonomię, stomatologię i wiele, wiele innych.
W ofercie są kierunki z obszaru nauk humanistycznych i kulturoznawstwa, prawa i ekonomii, nauk przyrodniczych oraz medycyny. Brakuje jedynie kierunków inżynieryjnych, te studiować można np. na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, który również zaliczany jest do uczelni elitarnych.
Dlaczego elitarny?
LMU Monachium uzyskał dotacje w ramach Inicjatywy Doskonałości przede wszystkim za swoje projekty badawcze w dziedzinie nauk przyrodniczych. Zwycięskim programem okazała się utworzona na „Munich Center for Neurosciences- Brain&Main” szkoła doktorancka Graduate School of Systemic Neurosciencies. Szkoła ta oferuje międzywydziałowe studia doktoranckie, których przedmiotem są zagadnienia związane z funkcjonowaniem mózgu. Młodzi naukowcy korzystają z różnych metod badawczych wywodzących się z takich dziedzin jak: biologia, computational neurosciences, neurofizjologia, neuropsychologia a także filozofia nauki i neurofilozofia. Łączenie różnych metod pracy otwiera wiele nowych możliwości, dzięki temu powstają koncepcje, dla których nie byłoby miejsca w ramach jednej dziedziny nauki.
Źródło: http://www.dw.de
