Dukt wystawy prowadził nas od św. Wojciecha i królowej Rychezy Lotaryńskiej, która poślubiła Mieszka II i w roku 1025 została królową Polski, poprzez dalsze, niezwykłe czasami, koligacje dynastyczne polskich władców z innymi rodami panującymi, świetnie ilustrujące europejski kontekst stosunków polsko-niemieckich. Ze zdziwieniem dowiadujemy się np., jak bardzo rozbudowane były związki polsko-litewskiej dynastii Jagiellonów z Hohenzollernami i Habsburgami, a także niemieckie koligacje elekcyjnych królów z rodu Wazów.
W centralnym punkcie galerii, na zadaszonym dziedzińcu, pokazane były dzieje zakonu krzyżackiego w Prusach. Wyeksponowana jest tu głównie bitwa pod Grunwaldem, która - stanowiąc jeden z centralnych punktów polskiej pamięci historycznej - niejednokrotnie w XIX i XX wieku wykorzystywana była propagandowo w stosunkach polsko-niemieckich. Tutaj także wystawiony był wypożyczony z Krakowa monumentalny Hołd Pruski pędzla Jana Matejki.
Dla miłośników sztuki średniowiecznej niewątpliwie wielkim przeżyciem była możliwość obejrzenia na wystawie oryginalnych prac Wita Stwosza. Jego życie i twórczość są równie ważne dla polskiej, jak i niemieckiej historii sztuki. Jego ołtarz główny w krakowskim Kościele Mariackim to jedno z najważniejszych późnośredniowiecznych dzieł w Europie Środkowej. Wit Stwosz był obywatelem zarówno Norymbergii, jak i Krakowa – jego dzieła ilustrują na wystawie ścisłe związki kulturalne obu miast w XV i XVI wieku.
