Czy dzięki PESCO UE naprawdę stanie się Unią Obronną? Czy może to po prostu kosztujący miliardy program inwestycyjny, który przyniesie korzyści przede wszystkim przemysłowi zbrojeniowemu? Czy państwa członkowskie UE zgadzają się co do zastosowania wspólnie stworzonych sił zbrojnych? I czy w ogóle jest warto dążyć do przemiany UE w Unię Obronną?
Te i inne kwestie były przedmiotem dyskusji panelowej pod tytułem „Więcej współpracy w przemyśle zbrojeniowym? UE na drodze do Unii Obronnej”, która odbyła się 1 lutego 2018 r. w siedzibie przedstawicielstwa Landu Turyngia.
Organizatorem dyskusji była Akademia Europejska w Berlinie. Udział w niej wzięli, między innymi: Pan Hans-Peter Bartels, poseł do Bundestagu i pełnomocnik Bundestagu ds. Obrony, Pani Ronja Kempin, ekspert Fundacji Nauka i Polityka, Pan Ingar Solty, ekspert Fundacji Róży Luxemburg oraz Min. Janusz Styczek, zastępca Ambasadora RP w Berlinie.
W konferencji uczestniczyło łącznie ok. 100 osób, w tym eksperci ds. polityki bezpieczeństwa i posłowie do Bundestagu.
Min. Styczek przedstawił polskie stanowisko w kwestii dalszego rozwoju wzmocnionej współpracy obronnej w ramach Unii Europejskiej (PESCO).
W stałej współpracy strukturalnej w obszarze obronności PESCO (Permanent Structured Cooperation) uczestniczy 25 z 28 państw członkowskich UE, w tym Polska. Możliwość ustanowienia stałej współpracy strukturalnej została wprowadzona traktatem lizbońskim. Przewidziano tam, że grupa państw członkowskich UE może podjąć ścisłą współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony. Stałe ramy współpracy pozwolą państwom członkowskim, które mają wolę i możliwości, na wspólne rozwijanie zdolności obronnych, inwestowanie w te same projekty oraz zwiększenie wkładu i gotowości operacyjnej swoich sił zbrojnych (za: b. d. W: Rada Europejska. Rada Unii Europejskiej. Pobrano z: http://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/2017/12/11/defence-cooperation-pesco-25-member-states-participating/. Dostęp z dnia: 07.02.2018 r.)
