Gośćmi najnowszego spotkania w Salonie in Mitte, 13 lutego, byli renomowany niemiecki historyk, prof. Heinrich August Winkler oraz publicysta i niemcoznawca Adam Krzemiński. Głównym Tematem dyskusji była historia Zachodu, które to pojęcie należy rozumieć w dużo szerzej perspektywie, tj. nie tylko Europę, ale i Amerykę oraz szereg wpływów i związków między nimi. Prof. Winkler podkreślił, że pod pojęciem Zachód rozumie nie tyle określony obszar geograficzny, który na przestrzeni wieków ulegał wielu zmianom, co kanon wspólnych wartości. Jego początki ustanowiono we wczesnym chrześcijaństwie zgodnie z zasadą: „oddaj cesarzowi co cesarskie, a Bogu co boskie” W ten sposób już bardzo wcześnie ukształtował się podział na prawa ziemskie i boskie, który ostatecznie przypieczętowało Oświecenie. Wg prof. Winklera, taki podział nie został nigdy wprowadzony np. w Koranie.
Punktem wyjścia do dyskusji prof. Winklera i Adama Krzemińskiego była 4-tomowa historia Europy autorstwa prof. Winklera, która ukazała się na przestrzeni minionych 5 lat: „Von den Anfängen in der Antike bis zum 20. Jahrhundert” (2009), „Die Zeit der Weltkriege 1914-1945” (2011), „Vom Kalten Krieg zum Mauerfall” (2014) oraz „Die Zeit der Gegenwart” (2015). Rozmówcy nawiązywali także do wcześniejszego dzieła prof. Winklera pt.: „Der lange Weg nach Westen“.
Tak jak w dziełach autorstwa prof. Winklera, tematem przewodnim dyskusji były kwestie dot. praw człowieka, które do dziś nie zostały nigdzie jednoznacznie zdefiniowane oraz relacji państwo-religia, które inaczej rozwijały się np. w Europie łacińskiej a inaczej w prawosławnej, co z kolei do dziś skutkuje m.in., różnicami w poziomie rozwoju gospodarczego. Przedmiotem debaty były także aktualne wydarzenia na scenie międzynarodowej, w tym szczególnie kryzys w relacjach UE-Rosja na tle konfliktu wokół Ukrainy. Prof. Winkler podkreślił, że Zachód nie narzuca nikomu swoich wartości, jednak chce wspierać tych, którzy chcą je również przyjąć.
W nawiązaniu do wcześniejszego dzieła „Der lange Weg nach Westen” prof. Winkler stwierdził, że Niemcy tradycyjnie długo zachowywały wstrzemięźliwość wobec zachodnich wartości, które najlepiej uosabiają hasła rewolucji francuskiej: wolności, równość, braterstwo. Jeszcze w okresie Republiki Weimarskiej demokracja była uważana za szatańskie dzieło i wytwór zwycięskich mocarstw. Te idee doprowadziły Niemcy do katastrofy. Zwrot ku Zachodowi w rozumieniu jego wartości dokonał się w Republice Federalnej Niemiec – to największe osiągnięcie w powojennej historii Niemiec.
